David Ronaldo (Almost Unplugged) (B) Roots - American Labo Café Kampenhout (04-12-2018) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Labo Café info band: David Ronaldo booking: Brigitte Maloens © Rootsville 2018

Voor alles is een eerste keer, dus ook voor "Labo Café" in de Brouwerijstraat te Kampenhout. Dit café maakt deel uit van de huisbrouwerij "Campenhout" waar Kris Smedts en Mieke Nijs de scepter zwaaien en verantwoordelijk zijn voor het brouwen van de ambachtelijke bieren als "Witlov 6", "Wiltof 9", "Witlof Dark" e.v.a. en zo zou je nog gaan geloven dat we midden in de witloofstreek zijn aanbeland. In dit "Café Labo" kan je terecht voor een hapje en een drankje, maar vanavond ook voor een rootsy night met 'live' muziek en daar is dan "Witlof D" verantwoordelijk voor, heu..."David Ronaldo".

David kennen we allemaal wel van met zijn band "David Ronald & The Dice" waarmee ze een eerbetoon brengen aan de guitar heroes uit onze muzikale geschiedenis. Namen als Springsteen, Neil Young, Steve Earl en Bob Dylan zullen ongetwijfeld ook vanavond weer opduiken maar dan in een meer sfeervolle omkadering. Voor die sfeer zorgt het trio met als ondertitel "Almost Unplugged", want een klein streepje elektrische gitaar mag er wel bij. Een trio dat naast David Ronaldo ook nog bestaat uit zijn brothers in crime, Charly Verbinnen op elektrische six strings en Marco Epis op de conga's en allerhande percussie. Een avond waarop Americana en Blues moeiteloos in elkaar overvloeien. Maar eerst eens proeven van het seizoenbier van deze huisbrouwerij met een "Witlof C" aka een Christmas...Hoe nada? die brouwen jullie niet meer, dan maar iets wat er bij aanleunt, een "Witlof Dark"... and A Holy Happy Witlof Everyone!

Rond 08.30PM werd het de hoogste tijd om het podium te bezetten voor deze "Almost Unplugged" en beginnen de heren eraan met Jimi Hendrix zijn "Voodoo Child". Al meteen laat Charly horen dat zijn "Gretsch Nashville" ook het psychedelische werk aan kan. Als blues liefhebber ben ik dan al meteen in mijn nopjes wanneer David Ronaldo daarna komt aandraven met Bob Dylan's "Blind Willie McTell", dit is en blijft een wondermooi nummer in welke versie dan ook. "Neil Young" time dan met diens "Old Man" en de rauwe klankkleur van David krijgen we er zo maar gratis bij.

Uiteraard mag en moet ook eigen werk in de kijker gezet worden en dat doen ze met "Sarah", een nummer waarbij David zijn prachtige 12-snarige "Guild Natural" onder handen neemt. Het wordt al meteen duidelijk dat we vanavond ook een fraaie collectie gitaren te zien zullen krijgen. Charly bespeelde op dat moment een "Gibson ES-330" maar wat zou het fraai zijn geweest moest hij er een "Tele" bij hebben gehaald voor enige Twang klanken. Na het mooie "Children of The Sun" en een stukje "Stones" komen we zo uit bij "Can't Find My Way Home" van de supergroep "Blind Faith" waarna we in het tijdperk "New Wave" komen al krijgt "Personal Jesus" hier door Ronaldo een Cash jasje aangemeten. Volgden ook nog "Hey Hey My My" van de Neil en het aangrijpende "Hurt" al was deze Cash tragedie een ietsje minder donker dan het origineel. Uiteraard was the man in black destijds ook one of a kind te noemen.

Einde van het eerste gedeelte en daardoor konden de vele fans hier aanwezig nu eens rustig terug beginnen uit ademen en dat kon je meteen horen. Iedereen had blijkbaar wat te vertellen en we hopen alleen maar dat het over dit begeesterende eerste deel ging want het geroezemoes nam ongekende hoogten aan. Na een heel kleine break werd het tweede gedeelte van dit concert ingezet door weer eentje van de Robert. De aankondiging van "Almost Cut My Hair" geschreven door David Crosby konden we nog verstaan maar van dan af zou het een ietsje moeilijker gaan worden. Rabarber, rabarber, rabarber we zijn hier toch voor deze intense avond van David Ronaldo's "Almost Unplugged".

Tijd om een andere klassieker van onder het stof te gaan halen en dat deed ons trio hier met "The Weight" van de iconische groep "The Band", en we dreigden zo allemaal in een nostalgische droom weg te zakken...alleen hadden ze daar achter een ietsje teveel "Witlof" gedronken. Ook bookingsagente Brigitte Maloens keek eens dreigend naar achter maar het mocht niet baten. Dan maar voor wat ambiance zorgen dacht David Ronaldo en met Cash zijn "Folsom Prison" lukte het nog ook. De ambiance kwam er dit keer ook van Marco die zijn onverhulde talenten op het washboard kwam te etaleren. Geen cajun of zydeco, gewoon Johnny Cash! Met de aankondiging dat line-dancers vriendelijk verzocht werden om dit etablissement te verlaten kregen we dan Steve Earl's "Copperhead Road" uit 1988 voor de kiezen.

Na "I'm On Fire" van de Boss bracht David dan een eerbetoon aan Tony Joe White (1943-2018) met het nummer "Out of The Rain", waarvoor dank Ronaldo! Het legendarische festival "Woodstock" bestaat volgend jaar 50 jaar maar David, Charly en Marco zetten de festiviteiten aangaande dit muzikaal historisch gebeuren nu al in en brengen er meteen terug de schwung in met "Goin Up The Country". Gelukkig voor bijna alle aanwezigen die weten waarover het hier gaat. We blijven nog even op de weide van "Bethel" met een beklijvende versie van Joe Cocker's "With A Little Help From My Friends" een nummer dat meer succes wist te vergaren dan het origineel van de "Fab Four" ook al stond dit op het legendarische album "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" uit 1967. Vanavond een onnoemelijk succes voor deze "Almost Unplugged".

Driewerf helaas dan maar want het betekende ook het einde van dit concert hier in het "Labo Café" en daar konden we dan weer niet mee leven. Een kleine crisis vergadering van David en Charly brachten hen al vlug terug op het podium voor de bissers met een aanstekelijke medley van "Creedence Clearwater Revival" met "Green River" en "Born On The Bayou" en zo waren we meteen terug op "Woodstock" want ja, ook zij stonden op de beleving van "3 Days of Peace and Music". Heerlijke avond met als laatste en meteen ook de quote van vanavond...Wish You Were Here!

Prachtig en sfeervol al had ik toch ook a kessemes lieke verwacht zoals "Santa Claus is Coming to Town" van de Boss ;-). Deze tribute aan deze "Guitar Heroes" werd een groot succes vanavond, gebracht door een trio van "Local Heroes" en werd zo een onuitwisbare avond. THX!

Tip voor het "Labo Café"

Na de vervelende BOB campagnes van onze geliefde leiders is het idee voor een "Witlof B" (lees Witlof Bob) misschien een optie, al is het maar de vraag of een alcoholvrij bier wel bier mag worden genoemd. Eerst even de regering daarover laten vallen en dan een miljoenen studie maken hierover...en wij, wij kijken al lijdend toe ;-) CU.